CO TO JEST KALISTENIKA?

[Nadiavonee]

Kalistenika (stgr. καλὸς σθένος kallos sthenos – „piękno i siła”) – aktywność fizyczna polegająca na treningu siłowym opartym o ćwiczenia z wykorzystaniem własnej masy ciała, takie jak np. pompki, podciąganie, brzuszki.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Kalistenika

Kalistenika to trening w obrębie ciężaru własnego ciała.

Jest to metoda treningowa oparta na ćwiczeniach funkcjonalnych takich, jak podciąganie, pompki, przysiady oraz ich wszelkie wariacje.

Bardziej zaawansowani ćwiczący osiągający wysoką sprawność, są w stanie wykonywać efektowne ruchy i figury, jak stanie na rękach, flaga, wejścia siłowe i tym podobne.

Praca z własnym ciałem, to fundamentalna sprawa, niezależnie od naszego celu treningowego. Pracujemy nad mobilnością, stabilizacją, siłą i wytrzymałością.

Tego typu trening jest świetną bazą, niezależnie do tego czym się zajmujemy. Nie ma znaczeny co trenujemy. Czy to piłka nożna, siatkowa, koszykowa czy może wspinaczka, biegi albo pole dance – kalistenika będzie pierwszym krokiem do dobrego przygotowania.

Kalistenika ma pozytywny wpływ na układ krwionośny człowieka oraz kształtuje mięśnie, równowagę, zwinność i koordynację. Wykorzystuje się ją w ramach treningu wojskowego oraz wychowania fizycznego w szkołach na całym świecie.

Historia

Ta forma rozwoju fizycznego była szeroko stosowana przez starożytnych Greków i Rzymian, a jednym z pierwszych świadectw dotyczących kalisteniki jest relacja Herodota, który podaje, że była ona stosowana przez Spartan podczas treningu przed nadchodzącą bitwą pod Termopilami.

Rzymski historyk Liwiusz pisze, że ćwiczenia z masą własnego ciała były również wykorzystywane przez gladiatorów trenujących w ludi (obozach kondycyjnych).

Po upadku starożytnych cywilizacji basenu śródziemnomorskiego, tego typu trening był wykorzystywany w obozach szkoleniowych armii Bliskiego Wschodu, skąd podczas wojen krzyżowych “powrócił” do Europy stając się znaczną częścią szkolenia giermków chcących zostać rycerzami.

W XIX wieku, pruski dowódca wojskowy i nauczyciel Friedrich Ludwig Jahn opracował wiele sprzętu do kalisteniki, takiego jak drążek czy poręcze równoległe, a dzięki jego działaniom powstała gimnastyka sportowa.

W 1857 roku w Stanach Zjednoczonych Catherine Beecher napisała pracę Physiology and Calisthenics for Schools and Families, w której promowała takie ćwiczenia jako metodę doskonalenia własnych umiejętności, przeznaczoną głównie dla kobiet, lecz z czasem ćwiczenia stały się popularne wśród obu płci.

W drugiej połowie XIX i początku XX wieku żyło wielu atletów i siłaczy, takich jak Arthur Saxon, Eugen Sandow, Doug Hepburn czy John Grimek, u których istotna rolę w budowaniu siły odegrały ćwiczenia z własną masą.

Z czasem jednak kalistenika została zapomniana lub włączona w dzisiejszą gimnastykę, głównie z powodu wzrostu popularności siłowni w drugiej połowie XX wieku.

W drugim dziesięcioleciu XXI wieku kalistenika stała się ponownie popularna m.in. dzięki książkom Paula Wade’a czy filmom umieszczanym na portalu YouTube z takimi osobami jak np. Denis Minin czy Hannibal for King, gdzie taką aktywność fizyczną określa się jako Street Workout (pol. trening uliczny).