Poznaj swoje mięśnie – czyli słów kilka o fizjologii

Włókna mięśniowe dzielimy na wolnokurczliwe i szybkokurczliwe. Te pierwsze otrzymują dużo tlenu, są to włókna bardzo wytrzymałe jednak ich moc nie jest duża. Szybkokurczliwe włókna mięśniowe szybko zużywają energię i nie są zdolne do długiej pracy, jednak ich moc jest duża. Wszystkie mięśnie w naszym organizmie możemy podzielić na 3 typy tkanki mięśniowej zbudowanej z włókien mięśniowych. Są to mięśnie: – Poprzecznie prążkowane szkieletowe – mięśnie które kontrolujemy i umożliwiają nam ruch  

  – Mięśnie poprzecznie prążkowane serca – najbardziej wytrzymałe włókna mięśniowe, ich praca jest niezależna od naszej woli.  

  – Mięśnie gładkie – włókna związane z organami wewnętrznymi, nie czujemy ich ani nie kontrolujemy, ich najciekawszą funkcją jest ciągła i nieprzerwana praca bez odczuwalnego zmęczenia.  

  Fizjologia wszystkich typów włókien jest jednak taka sama. Włókna mięśniowe pracując kurczą się i rozciągają. Pojedyńcze włókna zbudowane są  z mikrofibryli, czyli mniejszych cząsteczek kurczliwych. Mikrofibryle złożone są natomiast z białek: miozyny i aktyny. Jak wspominałem na wstępie włókna dzielimy na – wolnokurczliwe i szybkokurczliwe.

Włókna wolnokurczliwe – cechy

Włókna mięśniowe wolnokurczliwe nazywa się czerwonymi co wynika z ich barwy, ta zaś to efekt białka magazynującego tlen o nazwie mioglobina. Nazywane są także włóknami typu I. Cechują się niewielką średnicą. Jak sama nazwa wskazuje kurczą się dość wolno jednak są w stanie podjąć nisko bądź średnio intensywną pracę, która może trwać dłuższy okres czasu zanim odczujemy ból. Włókna te są mocno i gęsto unaczynione. Energia potrzebna do ich pracy pochodzi z procesów metabolicznych zachodzących z udziałem tlenu. Tworzą tkanki mięśniowe, aktywowane, gdy wykonujemy podstawowe czynności ruchowe jak np. chodzenie. Najlepiej rozwinięty typ tych włókien znajdziemy u maratończyków.

Włókna szybkokurczliwe – cechy

Włókna szybkokurczliwe to inaczej włókna białe gdyż zawierają o wiele mniej mioglobiny, są także nazywane włóknami typu II. Są one stworzone do wykonywania dużego i intensywnego wysiłku, co wynika z dużej szybkości skurczu, oraz dużej mocy jaką generują. Moc ta nie idzie jednak w parze z wytrzymałością, a to przekłada się na szybkie zmęczenie mięśnia.

Rozróżniamy dwa rodzaje włókien mięśniowych typu II:

– typu II A – typu II B. Pierwsze z nich są średnio unaczynione i zachodzą w nich procesy metaboliczne tlenowo-beztlenowe. Są przystosowane do wykonywania średniego wysiłku, zaś ich wytrzymałość o wiele przewyższa typ II B. Włókna mięśniowe typu II B są słabo unaczynione, jednak ich budowa pozwala podjąć bardzo dużą pracę. Są to włókna które w naszym organizmie meczą się najszybciej Oba rodzaje włókien szybkokurczliwych tworzą grupy mięśniowe przystosowane do dużych ciężarów, co za tym idzie najlepiej rozwinięte mięśnie tego typu spotkamy u trójboistów i strongmanów. Podczas treningu włókien typu II musimy pamiętać o ich podziale. Jeśli chcemy zbudować duże i harmonijne mięśnie szybkokurczliwe musimy tak przeplatać ćwiczenia oraz intensywność aby wytrenować zarówno typ II A jak i typ II B.