Nick

Jakoś od zawsze byłem piromanem. Nawet mnie z gimnazjum wywalili za podpalenie. ^^ No i tak jakoś poszło, że z zainteresowania zrobiłem pracę. Jeśli chodzi o akrobatykę to po prostu naturalna kolej rzeczy. Coraz więcej zainteresowa? i pasji. No i kaloryfer lepiej wygląda podczas występów niż bojler.

Samą akrobatyką powietrzną zajmujemy się (wraz z moją narzeczoną) od początku tego roku. Ogie? z kolei od 9 lat

A to ja korzystałem z czegoś takiego przez długi czas - https://staktrace.com/parkour/BuildingTheGymnasticBody.pdf Nie powiem, bardzo mi pomaga do dziś. Książka po angielsku, ale wszystko ładnie pokazane, tak, co by zrozumieć w lot, o co lata.

Mikołaj, rdzenny Poznaniak (choć podróżujący tyle, że za dom uważam cały świat), lat 26. Strona znaleziona przypadkiem, w trakcie poszukiwa? kolejnych trudności do przezwyciężenia. Z zawodu artysta. Akrobatyka powietrzna, pokazy ta?ca z Ogniem, żonglerka, itepe. Poszukiwania spowodowane ciągłą chęcią doskonalenia się w tym co robię i pokonywania kolejnych rzeczy uważanych za "niemożliwe". Ponadto siła i gibkość nabyta w SW przyda się przy akrobatyce powietrznej i klasycznej. Co jeszcze? Pasje - sztuka uliczna, fotografia, akrobatyka, motocykle, pływanie, zdrowy tryb życia... Dużo tego. I lubię smoki. I czekoladę. I lody truskawkowe domowej roboty. Pozdrawiam wszystkich! M.