Znajdź zawartość

Każdemu człowiekowi, odpowiednio do jego profilu genetycznego, przypisana jest pewna ściśle określona dieta, tzw. dieta MOT (moment of truth) czyli "chwila prawdy". W jaki sposób możesz ustalić sobie taką dietę? Otóż udajesz się do poradni dietetycznej biorąc ze sobą pewną kartę magnetyczną, na której zapisany jest twój genom. Karta taka stanowi twój genetyczny podpis. Następnie, będąc już w poradni, przygotowujesz się do pobrania krwi. Twoja krew poddawana jest dokładnym badaniom i porównywana z twoim DNA. Po krótkiej chwili oczekiwania otrzymujesz dostosowane do twoich specyficznych potrzeb genetycznych zalecenia dietetyczne oraz precyzyjnie zbilansowane ilości niezbędnych dla ciebie makro- i mikroskładników. Sprawdź nasze Plany Treningowe - Za jedyne 49zł Ustalone według twojego materiału genetycznego zalecenia dietetyczne będą się różniły, przynajmniej przez najbliższych kilka miesięcy, od tych przygotowanych, np. dla twojego przyjaciela z Włoch bądź dla twojego szefa, który z pochodzenia jest Hindusem. Nawet twojemu bratu, który np. prowadzi o wiele bardziej aktywny tryb życia od ciebie, wskazane zostałyby zupełnie inne grupy produktów spożywczych. Przedstawiony powyżej opis to fantastyczny scenariusz, który zgodnie z przewidywaniami naukowców jest możliwy do zrealizowania już w niedalekiej przyszłości. Jeszcze nie tak dawno, badania nad żywieniem i genetyką prowadzone były na oddzielnych płaszczyznach, zupełnie ze sobą nie związanych. Obecnie naukowcy dostrzegają możliwość występowania interakcji pomiędzy genami a żywieniem, co sprawiło, że te rozbieżne dotąd szlaki badawcze zaczęły się powoli ku sobie zbliżać. Ten nowy obszar badań naukowych w terminologii fachowej określany jako "genom żywieniowy" a w bardziej przystępnej konsumentowi jako "zindywidualizowane żywienie", dostarcza obiecujących danych, które mogłyby pomóc tak dostosować zalecenia dietetyczne, aby w sposób bardziej skuteczny móc wpływać na poprawę stanu zdrowia i chronić organizm przed rozwojem niektórych chorób. Ale zadanie to nie jest wcale takie proste. Rozpatrzmy dla przykładu choroby serca. Nie ma jednego genu odpowiedzialnego za funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, lecz co najmniej 20 000 różnych genów jest zaangażowanych w ten mechanizm. I chociaż każdy gen wywiera tylko niewielki wpływ na jego funkcjonowanie, to istnieją pewne geny, tzw. "geny markerowe", które mogą zdeterminować kierunek działania określonego czynnika ryzyka rozwoju choroby serca. Na przykład zidentyfikowano gen, który steruje stężeniem cholesterolu we krwi. Oprócz najbardziej częstszej odmiany tego genu istnieją również dwa inne jego warianty, które sprawiają, że organizm ludzki jest w mniejszym lub w większym stopniu narażony na ryzyko wystąpienia wysokiego stężenia cholesterolu we krwi. Stwierdzono, że jeżeli czynniki ryzyka choroby serca związane ze stylem życia danej jednostki są niskie, tj. gdy na przykład dana osoba jest aktywna fizycznie, spożywa umiarkowane ilość tłuszczów, to posiadanie genu zwiększającego predyspozycje organizmu ku wysokim stężeniom cholesterolu we krwi, nie stanowi w zasadzie większej różnicy. Z drugiej jednak strony, jeżeli czynniki ryzyka związane ze stylem życia danej jednostki są wysokie, tj. gdy na przykład dana osoba jest nałogowym palaczem, prowadzi mało aktywny tryb życia i spożywa zbyt duże ilości tłuszczów nasyconych, i jeżeli dodatkowo posiada w/w wariant genu, to będzie ona w rezultacie zagrożona wysokim stężeniem cholesterolu. Wykazano również, że jeżeli grupa ludzi stosuje leczniczą dietę w celu obniżenia całkowitego stężenia cholesterolu we krwi przez pewien okres czasu, to część osób uzyskuje korzystną odpowiedź metaboliczną a inni nie uzyskują jej wcale. Oczywiście dla osób, które nie uzyskały pożądanych rezultatów borykanie się ze zmianą diety jest stratą czasu, natomiast dla osób, które uzyskały pozytywną odpowiedź metaboliczną, takie wyrzeczenie jest warte poświęcenia. Kluczową sprawą w tej sytuacji jest więc znalezienie określonego wariantu genu, wspólnego dla wszystkich tych osób, które uzyskały pozytywną odpowiedź metaboliczną. Jego zidentyfikowanie pomogłoby w ustaleniu zaleceń dietetycznych dla tych ludzi, u których uzyskanie korzyści byłoby najbardziej prawdopodobne. Oprócz chorób układu krążenia znaleziono kilka innych zespołów genetycznych, które związane są z odżywianiem. Geny które kontrolują metabolizm folianów w pewnych warunkach mogą powodować wady cewy nerwowej a szereg innych genów jest zaangażowanych w proces wchłaniania i regulowania stężenia żelaza w organizmie. Istnieje również dowód, że u bliźniaków jednojajowych czynniki genetyczne są głównym wyznacznikiem struktury oraz gęstości mineralnej kości. Nie ma żadnych wątpliwości, że nasz profil genetyczny predysponuje nas do reagowania na otaczające środowisko w odmienny dla każdego sposób. Dalsze badania sprawią, iż możliwe stanie się rozwiązanie zagadki, jak najlepiej zarządzać naszym stylem życia i dietą, aby pasowały do naszej fizjologii. Dołącz do naszej sportowej rodziny: WorkoutAthletes.com/Forum

Jak ustrzec się podjadania? Podjadanie przekąsek miedzy posiłkami to główny grzech osób odchudzających się. Nawet jeśli jest to niewinny batonik zjedzony w pracy czy kawałek ciasta, którym poczęstowała nas koleżanka. Jak ustrzec się przed tym złym nawykiem i zamienić go w zdrowe przyzwyczajenie? Zadajesz sobie pytanie: dlaczego podjadanie jest złe? Eksperci odpowiadają: podjadanie kalorycznych przekąsek to jedna z głównych przyczyn nadwagi i otyłość. Wszystkie osoby na diecie odchudzającej powinny zadbać o regularność posiłków, pozwalającą eliminować chęć podjadania. Nie dopuść do sytuacji, w której będziesz podjadać Jest to niezbędne, aby zapobiec powstawaniu gwałtownego uczucia głodu. Jeśli każdy posiłek spożyjemy o odpowiedniej porze poziom glukozy nie zdąży spaść poniżej normy, co zapobiegnie pojawieniu się wilczego apetytu. Warto zadbać o to, aby posiłki były właściwie skomponowane. Powinny zawierać pełnoziarnisty produkt zbożowy, źródło białka oraz dodatek świeżego warzywa lub owocu. Sycące i zbilansowane dania zapewnią nam energię niezbędną do działania i przetrwania do kolejnego posiłku. Ogranicz spędzanie wolnego czasu przed komputerem lub telewizorem. Wtedy najciężej odmówić sobie słodkiej czy słonej przekąski. Nic przecież nie smakuje równie dobrze jak nachos z serowym sosem w towarzystwie ulubionego filmu. Niestety, to bardzo kaloryczna przekąska. W 100g kukurydzianych chipsów, czyli 3 garściach, jest aż 500 kcal. Do tego należy dodać kaloryczność sosu i słodkiego napoju. Bilans jest taki, że przed telewizorem czy komputerem potrafimy nieświadomie zjeść nawet 800 kcal, czyli blisko połowę swojego dziennego zapotrzebowania. Jeśli nie potrafimy powstrzymać się od jedzenia podczas surfowania po Internecie, ograniczmy tę czynność do minimum, a do komputera siadajmy najedzeni, po zdrowym posiłku. Alternatywą jest także przygotowanie zdrowej przekąski w postaci pokrojonej marchewki, ogórka czy papryki albo cząsteczek chrupiącego jabłka. Zamiast spędzania wielu godzin przed monitorem wyjdź na rower lub rolki. Wyeliminuj pokusy Osoby odchudzające się nie powinny magazynować w domu żadnych słodkości i kalorycznych przekąsek. Z pewnością sięgną po nie w momencie nudy, przygnębienia czy złości. To naturalny odruch, który pomaga nam rozładować napięcie i poprawia nastrój. Jeśli nie chcesz zrujnować swojej diety nie kupuj słodyczy w ogóle. Zamiast nich w szafce możesz trzymać suszone owoce, orzechy włoskie, laskowe lub migdały. Co prawda są kaloryczne (pamiętaj, aby dziennie nie zjadać ich więcej niż 30 g), ale dostarczają także cennych tłuszczów, błonnika pokarmowego, witamin i składników mineralnych. Słodycze i słone przegryzki to jedynie puste kalorie, nasycone kwasy tłuszczowe i izomery trans, czyli wrogowie odchudzania i zdrowie diety. W sezonie wiosenno-letnim na stole kuchennym i w lodówce powinny dominować niskokaloryczne owoce: jabłka, cytrusy, truskawki czy maliny. Będą idealne, gdy dopadnie nas nuda i chęć zajęcia czymś rąk. Proste rozwiązania są najlepsze Jeśli zaraz po przyjściu do domu otwierasz lodówkę z nadzieją na znalezienie kalorycznego smakołyku dobrze jest umieścić informację ostrzegawczą. Przyczep kartkę z tekstem: Nie podjadaj! Obok możesz doczepić zdjęcie wymierzonej figury, które zmotywuje cię do trzymania dyscypliny. Do sklepu chodź zawsze z listą produktów do kupienia w ręku. Nie „na głodnika”. Dzięki tym prostym trikom unikniesz kupowania kalorycznej żywności, po którą sięgniesz w chwili słabości. Jeśli chęć zjedzenia czegoś słodkiego jest zbyt duża, pozwól sobie na małe odstępstwo. Wdróż model skandynawski i wybierz jeden dzień w tygodniu, w którym możesz zjeść cos słodkiego. Oczywiście nie przez cały dzień, ale mały batonik lub słodka drożdżówka nie będą niebezpieczne, pod warunkiem trzymania dyscypliny przez resztę dni. Dodatkowo te artykuły mogą Cię zainteresować: Wyliczanie makroskładników - najłatwiejszy sposób! Kawa i Herbata - szkodliwe, czy zdrowe? Wołowina w diecie sportowca. ZMA – wspomagaj regenerację organizmu

Dieta na masę Dieta na masę cieszy się coraz większym zainteresowanie wśród osób regularnie trenujących, zwłaszcza na siłowni. Żywienie takich sportowców powinno wspomagać wykonywane ćwiczenia, pozwalać na właściwą regenerację oraz zapewniać pożądany przyrost masy mięśniowej. Najważniejsza w diecie sportowca, chcącego zwiększyć swoją masę mięśniową jest regularność posiłków, ich skład oraz wartość odżywcza i energetyczna jadłospisu. Efekt diety będzie widoczny jedynie, gdy połączymy ją z regularnym treningiem siłowym. Wartość energetyczna diety na masę Kluczowe podczas układanie diety, gwarantującej przyrost masy mięśniowej jest odpowiedni dobór wartości energetycznej. Przeciętnie, zaleca się, aby każdego dnia dostarczać organizmowi około 2500 kcal. Ponieważ przyrost masy mięśniowej wymaga dodatkowych nakładów energii, dietę należy wzbogacić o takie produkty i racje pokarmowe, które zapewnią dzienną podaż kalorii na poziomie 3000 do 5000 kcal. Zaleca się przyjmowanie ponad 20% więcej energii niż wskazuje dzienne zapotrzebowanie. Oczywiście wartość odżywcza diety gra kluczową rolę. Kaloryczności jadłospisu nie należy uzupełniać produktami, które dostarczą węglowodanów prostych czy tłuszczów zwierzęcych. Zatem niewłaściwe będzie spożywanie słodyczy, słonych przekąsek, alkoholu czy fast-foodów. W diecie kulturysty, jakość posiłków odgrywa bardzo ważna rolę. Jadłospis musi zawierać odpowiednią ilość białek, węglowodanów i zdrowych tłuszczów i być skomponowany z produktów, które dostarczą odpowiednie składniki budulcowe. Składniki odżywcze w diecie na masę Najważniejsze w żywieniu osób aktywnych fizycznie są proporcje składników odżywczych. Dieta trenującego zawiera więcej białka (protein) i mniej tłuszczów, niż przeciętny jadłospis. Zalecane proporcje składników odżywczych w diecie sportowca powinny wynosić: białko – 25% węglowodany – 50% tłuszcze – 25% Węglowodany w diecie sportowca powinny stanowić połowę wartości energetycznej diety. To źródło energii, dzięki której możliwa jest rozbudowa masy mięśniowej i intensywna praca na siłowni. Produktami zapewniającymi odpowiednią dawkę glukozy niezbędnej organizmowi są pełnoziarniste produkty zbożowe: pieczywo razowe, graham, kasze, ryż, makaron, otręby pszenne, płatki owsiane i pełnoziarniste lub razowe makarony. Rolą tłuszczów w diecie trenujących jest dostarczenie substancji niezbędnych do syntezy błon komórek mięśni. W diecie powinny się znaleźć jedynie dobre źródła tłuszczów, czyli: miękkie margaryny, tłuszcze roślinne (oliwa z oliwek, oleje rzepakowy, lniany) oraz orzechy i awokado. Mówi się, że białko jest najważniejszym składnikiem diety sportowca. Warto wiedzieć, że bez pozostałych substancji (węglowodanów czy tłuszczów) białko nie odegra swojej roli. Niemniej to właśnie proteiny odpowiadają za budowę mięśni i ich regenerację. Z uwagi na ten fakt, warto o białku dowiedzieć się nieco więcej. Kilka słów o białku Białko to składnik odżywczy, który zbudowany jest z aminokwasów. Jakość i wartość odżywcza białka zależy od proporcji pomiędzy jego składowymi, czyli aminokwasami oraz od strawności produktu. Szczególne istotne jest dostarczenie aminokwasów egzogennych, czyli niezbędnych, których organizm nie jest w stanie syntezować sam. Zaliczamy do nich: izoleucynę, leucynę, lizynę, metioninę, fenyloalaninę, treoninę, tryptofan i walinę). Koniecznie jest dostarczenie tych aminokwasów wraz z pożywieniem. W przypadku ich niedostatecznej podaży organizm zaczyna pozyskiwać je z rozkładu własnych białek. To niekorzystne zjawisko może prowadzić do niedożywienia i z pewnością uniemożliwi skuteczną budowę masy. W związku z tym jakość białka odgrywa ogromną rolę w diecie sportowca. Najważniejsze z punktu żywienia jest białko pełnowartościowe, które zawiera niezbędne aminokwasy. Źródłami tego białka są mięsa, jaja, ryby i nabiał. Białko niepełnowartościowe znajduje się w roślinach (produktach zbożowych, nasionach roślin strączkowych i niektórych warzywach). Spożywanie białka pochodzenia zwierzęcego z białkiem roślinnym zwiększa wartość odżywczą białek niepełnowartościowych. W codziennej diecie warto postawić na najkorzystniejsze produkty, będące źródłem pełnowartościowego białka. Najlepsze będą zatem te o dużej zawartości białka i stosunkowo małej ilości tłuszczu czy węglowodanów. Powinny stanowić około 50-60% dziennej puli protein. Źródła białka dla sportowców: odtłuszczone lub chude mleko (zawartość tłuszczu do 2%); chudy nabiał (sery twarogowe, ziarniste, serki); naturalne przetwory mleczne (maślanki, kefiry, jogurty, serki homogenizowane); morskie ryby (dorsz, mintaj, sola, halibut, morszczuk, szproty, tuńczyk) i owoce morza; chude, białe mięso: drób bez skóry, cielęcina; jaja i potrawy z jaj; nasiona roślin strączkowych; orzechy i migdały; okazjonalnie chuda wołowina (ze względu na wysoką zawartość żelaza hemowego oraz witamin z grupy B). Ilość białka w diecie osoby trenującej na masę powinna być dobierana indywidualne i uwzględniać zapotrzebowanie energetyczne, wiek, płeć oraz intensywność ćwiczeń. Ogólne zalecenia mówią o spożywaniu 1,5 do 2,0 g białka (ta wartość zalecana jest w szczególnych okresach treningowych) na kilogram masy ciała. Zwiększenie podaży białka powyżej 2,4 g na kg masy ciała na dobę nie wpływa na silniejszą i bardziej skuteczną budowę mięśni. Szczególną uwagę należy zwrócić również na dostarczenie aminokwasów rozgałęzionych (leucyna, izoleucyna, walina), będących źródłem energii dla pracujących mięśni. Najważniejsze zasady: Spożywanie 5-6 posiłków dziennie. Węglowodany należy spożywać w większej ilości w posiłkach rannych i południowych, wieczorem zaleca się zjedzenie kolacji dostarczające białko, gdyż w nocy dochodzi do budowy i regeneracji mięśni. Na 1-2 godziny przed treningiem należy zjeść posiłek, który dostarczy węglowodanów złożonych. Wypijać duże ilości wody mineralnej, tak aby nawodnić organizm i zapewnić właściwe usuwanie produktów przemiany białek. Spożywanie około 300-400 g warzywa i owoców, tak aby zapewnić odpowiednią podaż składników mineralnych i witamin. Ważne z punktu widzenia budowania masy mięśniowej są witamina C, E, A oraz witaminy z grupy B, żelazo i cynk. Dodatkowo te artykuły mogą Cię zainteresować: Wyliczanie makroskładników - najłatwiejszy sposób! Kawa i Herbata - szkodliwe, czy zdrowe? Wołowina w diecie sportowca. ZMA – wspomagaj regenerację organizmu

Każdy posiłek spożywany w ciągu dnia jest istotny w procesie odchudzania. Śniadanie daje zastrzyk energii na cały dzień i pomaga uregulować porę następnych posiłków. Lunch lub obiad mają dostarczyć nam odpowiednią ilość składników odżywczych zaś zdrowe przekąski pozwalają przetrwać do następnego posiłku. A jaka jest rola kolacji? Jak powinna być skomponowana, aby dostarczać cennych składników i nie obciążać żołądka? Lekka kolacja dostarczy nam niezbędnych składników odżywczych, zapewni spokojny sen i nie obciąży naszego żołądka. Zbyt obfity i tłusty posiłek, nie tylko zniweczy naszą dietę, ale również zakłóci prawidłowy odpoczynek i sprawi, że rano nie będziemy mieli apetytu na śniadanie. Jak komponować kolację? Kolacja powinna być spożyta o właściwej porze, czyli 2-3 godziny przed snem i dostarczać około 25% dziennego zapotrzebowania energetycznego. Na diecie odchudzającej będzie to mniej więcej 300 – 250 kcal. Z uwagi na to, że nasz organizm wieczorem zwalnia metabolizm ostatni posiłek jedzony ciągu dnia powinien być sycący, ale lekki. Dlatego wieczorem unikajmy tłustych i smażonych mięs, zapiekanek serowych czy grillowanych potraw. Zamiast tego skomponujmy danie na bazie źródeł węglowodanów złożonych (pieczywo, kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, ryż brązowy, ryż nieoczyszczony, dziki). Dodajmy do nich źródło pełnowartościowego białka (chudy drób, rybę, jaja, potrawę z nasion roślin strączkowych, nabiał). Koniecznym elementem jest warzywo. Najlepiej, aby było w postaci surowej (przekąska, dodatek do kanapki, surówka lub sałatka) bądź gotowanej (jarzyny, risotto z warzywami, potrawka, lekka zupa krem). Owoce nie sprawdzą się jako dobra przekąska (wyjątkiem jest kolaja, w której stanowią dodatek do głównego dania), gdyż są źródłem węglowodanów prostych. Ich spożycie nie stabilizuje stężenia glukozy we krwi, co utrudnia przetrwanie nocy, bez podjadania. Co powinniśmy wybierać? Najlepiej sprawdzają się sałatki (grecka, caprese, nicejska, z tuńczykiem, włoska, warzywna) lub surówki warzywne. Dobrym posiłkiem jest także lekki omlet usmażony na niewielkiej ilości tłuszczu lub na parze. Risotto, zupa krem z grzankami, sałatka z pełnoziarnistym makaronem i fetą lub brązowym ryżem i łososiem też jest zdrową alternatywą. Tradycjonalistom polecamy zwykłe kanapki z chudą wędliną lub serem twarogowym i ulubionym warzywem (pomidorem, ogórkiem, rzodkiewką, papryką). Rezygnowanie z kolacji nie jest dobrym pomysłem, nawet na diecie odchudzającej. Ostatni posiłek spożyty 2-3 godziny przed snem powinien pomóc nam zregenerować organizm oraz zapewnić odpowiednią dawkę składników odżywczych niezbędną, aby przetrwać do rana.

Każdego dnia powinniśmy wypijać 2, a w upalne lato nawet 3 litry wody. Pytanie: której? Z pewnością większości z nas znany jest wybór między gazowaną a niegazowana. Tymczasem na rynku są aż 4 rodzaje wód: niskozmineralizowane, średniozmineralizowane, wysokozmineralizowane oraz wody lecznicze. Które wybierać? Właściwości wody zależą od jej składu, ten natomiast determinowany jest pochodzeniem, czyli sposobem pozyskiwania. W Polsce, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia, produkuje się cztery rodzaje wód. Wody niskozmineralizowane Niegdyś nazywane były wodami źródlanymi. Posiadają niewielkie ilości składników mineralnych, zazwyczaj nie przekraczające 500 mg w 1 litrze. Takich wody powinno używać się przede wszystkim do gotowania potraw, parzenia kawy, herbaty, rozcieńczania soków i syropów. Są także odpowiednie do przygotowywania dań oraz potraw dla niemowląt i małych dzieci. Wody te można pić w niewielkich ilościach, jeśli chcemy ugasić pragnienie. Picie wyłącznie ich przez cały dzień jest niekorzystne dla zdrowia, gdyż mogą zachwiać równowagę wodno-elektrolitową, ponieważ rozrzedzają elektrolity znajdujące się w organizmie. Wody średniozmineralizowane Mineralizacja tych wód waha się od 500 do 1500 mg/l. Są to wody o umiarkowanej ilości składników mineralnych. Warto je pić z uwagi na fakt, iż nie naruszają równowagi elektrolitycznej w organizmie. W naszej codziennej diecie, zarówno zbilansowanej jak i odchudzającej, powinniśmy sięgać właśnie po te wody. Wypijaj jej 2 litry dziennie, czyli około 8 szklanek. Oczywiście wypijanie na raz całej butelki nie jest wskazane. Zaleca się jednorazowo sięgać po szklankę (czyli około 150-200 ml). W upalnie pory roku zaleca się zwiększenie podaży do 3 litrów. Podobnie w przypadku osób, które intensywnie trenują. Wody wysokozmineralizowane To wody o mineralizacji powyżej 1500 mg/l zazwyczaj do 4000 mg/l. Są to wody twarde, które zawierają znaczne ilości składników mineralnych. Sięganie po nie może wzbogacić naszą dietę w składniki, których jest za mało. Zaliczamy do nich: magnez, wapń, sód, chlorki, wodorowęglany, siarczany, jod, fluor, żelazo oraz dwutlenek węgla. Naturalne wody lecznicze Pochodzą ze specjalnych źródeł leczniczych, a ich mineralizacja wynosi nie mniej niż 1000 mg składników mineralnych w 1 litrze. Dodatkowo zawierają jeden składnik leczniczy w stężeniu, które znacząco wpływa na funkcjonowanie organizmu. Z tymi wodami należy uważać, gdyż nasycenie diety jednym lub kilkoma składnikami dostarczanymi wraz z woda leczniczą może powodować przedawkowanie tego składnika, co daje poważne konsekwencje. Wybór rodzaju wody zależy głównie od celu, jaki ma spełniać. Jeśli pragniemy prawidłowo nawodnić organizm sięgajmy po średniozmineralizowaną wodę. Unikajmy wód smakowych, które dostarczają sporej ilości węglowodanów prostych, niesprzyjających odchudzaniu. Pamiętajmy także, że żywność typu owoce, warzywa, mleko, płynne produkty mleczne czy zupy również zawadniają nasz organizm. Właściwości odwadniające natomiast będą miały wysokoprzetworzone potrawy, słone przekąski oraz mocne kawy i herbaty. Unikajmy ich zatem w swojej codziennej diecie, gdyż prawidłowe nawodnienie to czynnik sprzyjający redukcji masy ciała.

Dieta oczyszczająca większości z nas kojarzy się jednoznacznie, z głodówką. Istnieją jednak sposoby bardziej racjonalne, które nie zakładają kilkudniowego głodzenia się. Mniej radykalne są diety, których jadłospis opiera się na warzywach i owocach oraz wyklucza używki i przetworzoną żywność. To bezpieczny sposób na oczyszczenie organizmu. Nagromadzenie toksyn i szkodliwych metabolitów w organizmie może pogarszać samopoczucie. Wpływa także niekorzystnie na nasze zdrowie, powodując wiele dolegliwości, takich jak: zmęczenie, osłabienie, gorszy koloryt i wygląd skóry czy problemy z koncentracją. Niektórzy uważają nawet, że zatruty organizm gorzej radzi sobie z odchudzaniem. Zatem powodów do oczyszczania jest sporo. Jednym ze sposobów na usunięcie toksyn jest głodówka. Brak jednak wystarczających dowodów na to, że jest skuteczna. Z pewnością można stwierdzić, że długotrwałe głodówki spowalniają metabolizm, przyczyniają się do powstania niedoborów pokarmowych oraz zwiększają katabolizm białek ustrojowych. Lekarze i specjaliści do spraw żywienia odradzają częste stosowanie tych metod. Efekty mogą być odwrotne do zamierzonych. Skuteczną i bardziej bezpieczną metodą na oczyszczanie są specjalne diety, które stosujemy określoną liczbę dni. Najlepiej, aby nie trwały one dłużej niż 1-2 doby. Badania dowodzą, że kilkunastogodzinne głodzenie może sprzyjać odchudzaniu, poprawiać parametry sercowo-naczyniowe i przede wszystkim oczyszczać organizm. Takich sesji oczyszczających nie powinno się stosować zbyt często. Najlepszym sposobem na racjonalne usuwanie toksyn jest wprowadzenie kilku modyfikacji do naszego codziennego jadłospisu, z których najważniejsze jest włączenie pokarmów oczyszczających i unikanie tych, które nas zatruwają. Produkty o działaniu oczyszczających, które należy włączyć do menu to: Woda przegotowana z cytryną pita na czczo (około pół godziny przed posiłkiem) to napój odkwaszający i oczyszczający organizm. Napar z pokrzywy, wypijany 2-3 razy w ciągu dnia działa moczopędnie, pobudzająco nerki do pracy oraz stymulująco na trawienie. Mieszanki ziołowe zawierające zioła o właściwościach oczyszczających: łopian większy, skrzyp polny, koniczyna, jeżówka, korzeń mniszka lekarskiego, fiołek trójbarwny, morszczyn pęcherzykowaty, dziurawiec zwyczajny, koper włoski i aloes. Można z nich przygotować koktajle. Pełnoziarniste produkty zbożowe (pieczywa, kasza gryczana, ryż brązowy, otręby pszenne, płatki owsiane) to źródła błonnika pokarmowego, który czyści nasze jelita z zalegających resztek pokarmowych. Zielona herbata, regulująca trawienie i wspomagająca metabolizm wątrobowy. Ponadto zielona herbata zawiera polifenole, czyli antyoksydanty działające na wolne rodniki tlenowe. Ocet jabłkowy, zawierający pektyny, które również wspomagają oczyszczanie. Jeśli pragniemy, aby efekty diety oczyszczającej były zadowalające, wyeliminujmy z jadłospisu produkty, które mogą powodować zanieczyszczenie organizmu toksynami lub wypłukiwanie cennych składników mineralnych i witamin. Zrezygnujmy z kawy, mocnych, czarnych herbat, przetworzonej żywności (produkty instant, słodycze, słone przekąski), wędzonych i grillowanych mięs, alkoholu i oczywiście papierosów. Oczyszczanie ułatwia także wypijanie odpowiedniej ilości średniozmineralizowanej wody, wspomaganie diety świeżymi sokami warzywnymi i owocowymi. Ruch na powietrzu to także element, który sprzyja usuwaniu toksyn. Regularna aktywność fizyczna wzmaga perystaltykę jelit, poprawia krążenia i zwiększa wydolność oddechową oraz sercową.

Dieta Keto Dieta ketogeniczna jest prawdopodobnie najlepszą dietą do utraty nadmiaru tłuszczu i zbędnych kilogramów, przy jednoczesnym budowaniu mięśni. Łatwo pomylić ją z jakąkolwiek inną dietą niskowęglowodanową, ale dieta ketonowa daje o wiele więcej niż niektóre diety, niskowęglowodanowe i niskokaloryczne. Keto to dieta, którą można określić jako dietę o bardzo niskiej zawartości węglowodanów, w której należy spożywać tylko około 40 do 50 gramów węglowodanów dziennie. Spożywanie tak małej ilości węglowodanów może być trudne, ponieważ prawie wszystko, co zwykle jesz, zawiera pewną ilość węglowodanów, a życie na stu gramach jedzenia dziennie jest niewykonalne. Nie trzeba dodawać, że musisz przejść na dietę z deficytem kalorii, jeśli chcesz stracić trochę tłuszczów i ogólną wagę. Dieta Keto nie tylko zmniejsza ilość przyjmowanych kalorii poprzez redukcję węglowodanów, ale także powoduje ketozę. W stanie ketozy organizm reaguje na niskie spożycie glukozy, węglowodanów i kalorii, spalając tłuszcze jako źródło energii. W ciągu kilku dni od rozpoczęcia życia na posiłkach ketonowych metabolizm Twojego organizmu przechodzi w stan ketozy i może w nim pozostać do momentu dalszego stosowania diety. Znalezienie dobrej, smacznej odmiany niskowęglowodanowej żywności do jedzenia przy każdym posiłku jest bardzo żmudną pracą. Aby przestrzegać diety keto, musisz znaleźć produkty spożywcze, które wydają się mieć nierealistycznie niską zawartość węglowodanów.

hejka to znów ja z takim małym pytaniem Ogólnie jestem szczupłym człowiekiem który ma 183cm wzrostu i 84kg wagi.... i teraz tak chciałbym nabrać trochę masy mięśniowej ale tak bym nie przybierał na wadzę ? jak sądzicie jaką dietę i treningi najlepiej byłoby zastosować ?

Hej, zdecydowałem się założyć swój dziennik ;) mam nadzieję, że pomoże mi w drodze do celu i będzie dodawał mi motywacji. Póki co moje parametry to: Obie łydki- 40cm Ona uda- 60cm brzuch- 89cm (mierzony na poziomie pępka) klatka- 100 (na poziomie skutków) lewy bicek- 34.9 prawy 35.2 waga 76.7 wzrost 178cm. Aktualnie moje maksy to 47 pompek, 55 brzuszków, pociągnięcia podchwytem 7-8, a nachwytem 6-7. Pomiary będę robił co miesiąc, ale wagę co tydzień. Będę starał się trzymać 2200kcal dziennie na redukcji. Pozdrawiam i mam nadzieję że długo razem wytrwały ;) moja aktualna forma. Plan którego używam: Poniedziałek: (Kung-Fu i Brzuch) Brzuszki do pozycji V: 12/14/14 Dotykanie stóp dłońmi z nogami podpartymi:8/12/15 Hollow Body: 10/12/15 sekund Plank: 45/50/55 sekund Super-Many: 10/10/12 ( ostatnie powtórzenia przytrzymać na 5-10sekund) Nożyce: 40/45/50 sekund Unoszenie nóg leżąc: 10/12/14 Wtorek: (Plecy i Biceps) Podciąganie nachwytem szeroko: 3/4/5 Podciąganie podchwytem: 4/4/max Krótkie pompki: 18/20/22 Podciąganie nachwytem: 4/4/max Podciągnięcia australijskie: 10/12(podchwyt) 10/12(nachwyt) Pompki z jedną ręką na podwyższeniu 8/10/12 Podciągnięcia negatywne: 6/6/7(podchwyt) 6/6/7(nachwyt) Środa: (Kung-Fu, Klatka i Triceps) Pompki: 15/18/20 Pompki Szerokie: 18/20/22 Pompki Diamentowe: 10/10/12 Pompki z nogami na podwyższeniu: 10/12/14 Pompki diamentowe z nogami na podwyższeniu: 6/7/8 Pompki tyłem z nogami na podwyższeniu: 12/14/18 Czwartek: (Barki i przedramię) Pike Push-Ups: 8/10/12 V-Pompki: 8/10/12 Zwis: 20/25/30 sekund Pompki z rękami przy biodrach: 8/9/10 Nurkujący bombowiec: 8/9/10 Podciąganie za głowe: 2/2/3 Podciąganie samymi barkami: 7/8/9 Piątek: (Nogi) Wykroki "przód, tył": 6/7/8 Przysiady z wyskokiem: 8/9/10 Wspięcia na palce: 20/22/24 Żabki: 30/35/40 sekund Kaczy chód: 30/35/40 sekund Wyskoki z podciąganiem nóg do klatki: 8/9/10 Sobota: (FBW) Pompki: 15/17/20 Pompki diamentowe: 8/9/10 Dipy:6/7/8 Podciąganie podchwytem: 4/4/5 Podciąganie nachwytem: 4/4/5 Podciąganie kolan do klatki w zwisie: 10/12/14 Podciąganie kolan do klatki w zwisie na bok: 10/12/14 Zwis: 20/25/30 sekund Pompki z rekami przy biodrach: 8/9/10 Kaczy chód: 30/35/40 sekund Przysiady z wyskokiem: 8/9/10

Dieta w sportach wytrzymałościowych Trenujesz kalistenikę z nastawieniem na wytrzymałość, bieganie, jazdę na rowerze lub inną formę wysiłku, gdzie wytrzymałość jest wiodącą zdolnością motoryczną. Chcesz biegać szybciej, robić więcej pompek czy podciągnięć, pobijać swoje życiówki, ale czujesz, że nie rozwijasz się fizycznie tak jak byś chciał. Sukces w bieganiu czy innego tego typu wysiłków jest odpowiedzią na stosowanie odpowiedniego treningu oraz racjonalnie prowadzonego odżywiania, wspomagającego ten trening. 1. Osiągnij optymalny skład ciała. Biegacze często stosują specjalne skarpetki uciskowe poprawiające stabilność stopy dla lepszego biegu. Kolarze wydają tysiące złotych na lepsze i lżejsze rowery. Efekt super sprzętu nie zostanie w pełni osiągnięty, jeśli twoje ciało będzie dźwigać dodatkowy balast, mam tu na myśli nadmiar niepotrzebnej tkanki tłuszczowej. Dlatego osiągnij optymalny skład, dzięki czemu poprawie ulegnie twoja wytrzymałość i opóźnisz odczucie zmęczenia. 2. Ładowanie węglowodanami. Stosuj ładowanie węglowodanami przed każdymi zawodami. Głównym czynnikiem wpływającym na proces zmęczenia podczas wysiłków wytrzymałościowych długiego czasu jest zapas glikogenu. Zwiększenie rezerwy tego paliwa wpłynie pozytywnie na jakość twojego wysiłku. Oddali proces zmęczenia i pozwoli ci utrzymać odpowiednie tempo wysiłku na wysokim poziomie. 3. Stosuj dietę adekwatnie do celów treningowych. Możesz mięć naprawdę bardzo dobry trening, jednak jeśli nie poprzesz treningu odpowiednim odżywianiem twój wzrost formy będzie ograniczony. Jeśli będziesz się źle odżywiał, nie będziesz się odpowiednio regenerował. Dieta o nieodpowiednim składzie składzie odżywczym i energetycznym może przyczynić się do wzrostu poziomu tkanki tłuszczowej i obniżenia masy mięśniowej. 4. Uzupełniaj energię za każdym razem. Wszyscy wiedzą o ładowaniu węglowodanami jednak przede wszystkim powinieneś skupić się na uzupełnieniu poziomu swojej energii pomiędzy sesjami treningowymi. Wzrost formy uzależniony jest od efektu fali superkompensacji, która następuje po treningu. Superkompensacja w sportach wytrzymałościowych jest ściśle powiązana z nadwyżką glikogenu. Dlatego powinieneś zwrócić uwagę na jak najwyższe wysycenie twoich zapasów energii nie tylko przed każdymi zawodami, ale przede wszystkim pomiędzy każdym twoim treningiem. Uzupełniaj energię w przed, w czasie i po treningu i w dzień wolny, tylko takie postępowanie daje efekty wykorzystania fali superkompensacji a zawody są tylko sprawdzianem jaki poziom osiągnąłeś w stosowaniu powyższej zasady. 5. Jedz regularne posiłki. Tylko regularne dostarczanie posiłków usprawnia proces regeneracji twojego organizmu. Składniki zawarte w posiłku to nie tylko energia służąca do odbudowy glikogenu to również składniki odżywcze, niezbędne do odbudowy uszkodzonych komórek. Stosowanie się do tego zalecenia jest niezbędne, abyś mógł w być w pełni zregenerowany i naładowany energią przed przystąpieniem do treningu. Często słyszę w opiach różnych ludzi, że nie mam czasu na siedzenie w kuchni i robienie posiłków, pracuję na zmiany i jest mi trudno utrzymać odpowiednie odżywianie. Dlatego zacznij przygotowywać posiłki wcześniej na cały dzień, pakuj je w pojemniki, możesz stosować zamienniki posiłków w postaci odżywek węglowodanowo-białkowych, ale tylko wtedy gdy jesteś pewien, że ich potrzebujesz. Szukaj prostych rozwiązań. Dzięki takiemu postępowaniu procesy odnowy po treningowej będą szybsze, poziom glikogenu wzrośnie a twoje zdolności wysiłkowe ulegną poprawie. 6. Jedz produkty bogate w substancje stymulujące odporność. Witaminy A, C, E, B6 oraz cynk, żelazo, magnez. Najlepszym źródłem są owoce, warzywa, produkty pełnoziarniste, fasola, soczewica, orzechy i nasiona. 7. Stosuj posiłek po treningowy nawet wtedy kiedy trening skończyłeś o godz. 24. W tym celu dla szybszej regeneracji powinieneś przyjąć napój sportowy lub posiłek o wysokim lub średnim Ig zawierającym 1g węglowodanów na 1kg masy ciała, połączony z białkiem w proporcjach 4:1. Ostatnie badania pokazują iż najszybsza odbudowa glikogenu następuję po podaniu podczas pierwszych 60-90 min po treningu, dlatego wykorzystaj to i jak najszybciej spożyj posiłek. Kiedy wstaniesz na drugi dzień już od rana rozpocznij proces uzupełniania glikogenu mięśniowego. 8. Nawadniaj się. Do treningu lub zawodów twój organizm powinien być odpowiednio nawodniony, gdyż nadmierna utrata płynów wpływa negatywnie na wydolność i zdrowie. Utrata 2% wagi ciała podczas treningu zmniejsza twoją wydolność o 10-20% , przy stracie 4% – doświadczysz nudności i biegunki a przy utracie 5% twoja wydolność spadnie o 30%. Dobrym wskaźnikiem określającym stan nawodnienia twojego organizmu przed treningiem jest kolor twojego moczu, gdzie kolor jasnożółty oznacza że jesteś dobrze nawodniony, zaś kolor w ciemnym odcieniu oznacza, że przed przystąpieniem do treningu powinieneś wypić więcej płynów. Podczas treningu nie kieruj się wyłącznie tylko pragnieniem, pij co 15-20 minut w ilości 150-350ml. W zależności od twojego rodzaju wysiłku stosuj odpowiednią kompozycje napojów. Jeśli intensywność wysiłku jest niska lub umiarkowana i trwa mniej niż 60min, możesz wypijać tylko wodę. Jeśli wysiłek jest prowadzony o wysokiej intensywności i trwa mniej niż godzinę stosuj napoje hipotoniczne lub izotoniczne. Podczas ćwiczeń o dużej intensywności trwające ponad godzinę stosuj napoje izotoniczne i hipertoniczne. 9. Skład twojej diety. Dieta zawodników typu wytrzymałościowego powinna składać się z odpowiedniej podaży węglowodanów, białek, tłuszczu, witamin, makro i mikro elementów. Zaleca się stosowanie białka od 1.2g na kg/mc na dzień do 1, 8g na kg/mc na dzień. Rekomendowana ilość węglowodanów to od 5g do 7g na kg/mc podczas średnich treningów do nawet 10g do 13g podczas bardzo intensywnych okresów treningu. Zwróć uwagę również na zapotrzebowanie na tłuszcz, gdzie rekomendowana ilość tego składnika wynosi od 1g do 1,5 g/kg/mc na dzień co powinno stanowić pomiędzy 15-30% wartości energetycznej diety. Pamiętaj, aby większość spożywanych przez ciebie tłuszczów zawierała kwasy tłuszczowe nienasycone. 10. Stosuj kwasy omega-3. Potwierdzono, że spożywanie kwasów omega – 3 w diecie posiada szereg korzyści z prozdrowotnych na nasz organizm oraz może się przyczynić do poprawy zdolności wysiłkowych. Poprawiając spalanie tłuszczu, ułatwiając dostawę tlenu do komórek a tym samym zwiększając wydolności tlenową. Kwasy omega -3 znajdują się w rybach, skorupiakach, tofu, migdałach, orzechach włoskich, jak również w niektórych olejach roślinnych, takich jak olej lniany, arachidowy i rzepakowy. 11. Stosuj BCAA. W celu ochrony swojej tkanki mięśniowej podczas intensywnych ćwiczeń tzn, aby się nie przepalić, podczas całego okresu treningów stosuj suplementację aminokwasami BCAA w ilości 08-1g/10kg m.c. Integralną częścią przygotowania w sportach wytrzymałościowych jak sam trening jest również odpowiednia dieta. Konsekwentne wprowadzenie odpowiednich zmian żywieniowych w twojej diecie przyczyni się do osiągnięcia odpowiedniego składu ciała, przyspieszy twoją regenerację i zwiększy poziom energii. Jeśli nie stosowałeś się do tych zaleceń to nadszedł już czas aby to zmienić, byś mógł osiągać jeszcze więcej. Z kolei jeśli już wiesz o tym i stosujesz to w swojej diecie wiedz, że jesteś na dobrej drodze. Dlatego życzę sukcesów!!!

Dieta grejpfrutowa Dieta grejpfrutowa to jedna z najstarszych i najbardziej skutecznych diet, pozwalająca na utratę do 10 kilogramów w ciągu dwóch tygodni. Dieta ta doskonale oczyszcza organizm, poprawia witalność i korzystnie wpływa ogólne samopoczucie. Dzieje się tak przede wszystkim dzięki zawartym w grejpfrutach enzymom. Spożywanie tych owoców przyspiesza metabolizm, dzięki czemu kalorie spalane są znacznie szybciej. Warto podkreślić, że drogocenny enzym znajduje się zarówno w owocach, jak i w soku, dlatego też wskazane jest spożywanie soku grejpfrutowego podczas każdego posiłku. Warto także w trakcie posiłku zjeść połowę świeżego grejpfruta, poprawi to metabolizm, a docelowo pozwoli na szybsze spalanie tłuszczu. Grejpfrut doskonale nadaje się także na przekąskę. Doskonale zapełnia żołądek, dostarczając witamin, przy jednoczesnym zniwelowaniu ilości tłuszczy. Dieta grejpfrutowa należy do grupy nisko węglowodanowej, co w praktyce oznacza, że ilość białka ograniczona jest do niezbędnego minimum, a tym samym należy unikać mięsa oraz produktów węglowodanowych. Mięso można zastąpić skutecznie chudymi rybami oraz pełnoziarnistym pieczywem. Należy także pamiętać o regularnych ćwiczeniach, nie muszą być one forsowne, ale wykonywane systematycznie. Pozyskane dzięki diecie grejpfrutowej zwyczaje żywieniowe warto stosować także po zakończeniu kuracji odchudzającej, czyli unikać nadmiernej ilości węglowodanów i tłuszczy.

Dieta Dukana Dieta Dukana to jedna z najpopularniejszych diet odchudzających, ciesząca się sporym zainteresowaniem na całym świecie. Stosując tę dietę można uzyskać wymarzoną sylwetkę oraz płaski brzuch. Jej twórcą jest francuski lekarz, Pierre Dukan, który wychodzi z założenia, że dieta powinna być przede wszystkim skuteczna i mało absorbująca. Dieta Dukana nie wymaga ani treningów, ani też rygorystycznych jadłospisów, zmierzających nierzadko do głodówek. Sekret skuteczności diety dukana to przede wszystkim zmiana dotychczasowych nawyków żywieniowych, czyli optymalizacja codziennej diety. Jest to rozwiązanie, które z powodzeniem można stosować przez całe życie, uzyskując pożądane efekty, przy jednoczesnym spożywaniu optymalnych ilości potraw. Cztery fazy diety Dukana Dieta Dukana to proces czterofazowy, przy czym pierwszy etap jest najtrudniejszy i najbardziej wymagający, osoby, którym uda się go pokonać, bez problemu dotrą do końca diety. Faza pierwsza – trwa do dziesięciu dni, jest najcięższa, aczkolwiek daje też najbardziej widoczne efekty chudnięcia, motywując daną osobę do dalszego działania. Posiłki powinny opierać się przede wszystkim na produktach białkowych, ściśle określonych w diecie. Faza druga – jest znacznie swobodniejsza aniżeli etap pierwszy, przede wszystkim pod względem różnorodności spożywanych potraw. Faza ta jest określana mianem naprzemiennej, gdyż posiłki bazują zamiennie na proteinach raz proteinach z warzywami. Etap ten ustalany jest indywidualnie i trwa do momentu, gdy dana osoba osiągnie wyznaczoną wcześniej wagę. Faza trzecia – określana mianem utrwalania, czas jej trwania jest uzależniony od ilości straconych w poprzednim etapie kilogramów i obejmuje on okres około dziesięciu dni na każdy stracony kilogram wagi. W tym etapie konieczne jest ścisłe stosowanie się do warunków diety, a jeden dzień w tygodniu należy spożywać wyłącznie proteiny. Faza czwarta - ostatni etap diety Dukana, często trwa do końca życia. Obejmuje ona bogaty zestaw zaleceń i nawyków, które pozwolą utrzymać określoną sylwetkę, zachowując jednocześnie witalność, energię i zdrowie. Należy pamiętać o tym, by określony dzień w tygodniu, najczęściej jest to czwartek, zapełnić wyłącznie posiłkami proteinowymi. Podczas stosowania diety Dukana zaleca się spożywanie chudego mięsa (kurczak, wołowina, chuda szynka), ryby, owoce morza, żółty ser, nisko tłuszczowe produkty mleczne oraz proteiny i białka.

Dieta wysokobiałkowa na płaski brzuch Odpowiednio dobrana dieta to gwarancja doskonałej sylwetki, lepszego samopoczucia i wyglądu. Osoby, które chcą zwiększyć swoją masę mięśniową, a przy tym zachować właściwą sylwetkę i płaski brzuch, powinny zdecydować się na dietę wysokobiałkową. Białko to główny budulec masy mięśniowej, biorący także aktywny udział w odbudowie tkanek. Dieta wysokobiałkowa opiera się więc na produktach zawierających optymalną ilość białka, przy jednoczesnym ograniczeniu, a niekiedy wręcz znacznym wyeliminowaniu węglowodanów, ewentualnie mogą pojawiać się stosunkowo niewielkie ilości węglowodanów prostych, czyli skrobi i cukru. Istotny jest także fakt, iż produkty wysokobiałkowe zawierają śladowe wręcz ilości tłuszczów, co bez wątpienia sprzyja odchudzaniu. Należy jednak pamiętać, że spożywanie wyłącznie produktów białkowych może okazać się niekorzystne dla naszego zdrowia, dlatego też dieta wysokobiałkowa powinna zawierać odpowiednie ilości węglowodanów. Inaczej mówiąc, należy zbilansować codzienny jadłospis, umieszczając w nim odpowiednie proporcje wymaganych składników odżywczych. Dieta wysokobiałkowa opiera się w dużej mierze na proteinach, które odpowiadają za optymalizację energii, ta z kolei bierze udział w trawieniu pokarmów oraz prawidłowym metabolizmie, co automatycznie przekłada się na stronę wizualną naszego ciała. Na bazie proteinowej opiera się m.in. dieta Dukana, Atkinsa tudzież Zone (strefowa). Najwięcej białka znaleźć można przede wszystkim w rybach i mięsie, nie mniej jednak dużo białka zawierają także produkty mleczne oraz rośliny strączkowe, co w praktyce oznacza, że nawet wegetarianin znajdzie alternatywę wysokobiałkową dla siebie. Dieta wysokobiałkowa powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb organizmu, najlepiej stosować ją przy współpracy z lekarzem lub dietetykiem. Warto dodać, że codzienny jadłospis powinien uwzględniać także surowe owoce i warzywa, które zawierają co prawda mniej protein aniżeli białko, są jednak bogate w niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu witaminy. Reasumując, dieta wysokobiałkowa w dużym stopniu wspomaga proces odchudzania, przyczynia się także do przyrostu masy mięśniowej, należy jednak pamiętać, że nadmiar białka może niekorzystnie wpływać na pracę nerek, dlatego też produkty wysokobiałkowe należy spożywać w sposób przemyślany. Konieczne jest także wzbogacanie codziennego jadłospisu o witaminy i minerały, których najwięcej znajduje się w surowych warzywach i owocach.

Dieta norweska Dieta norweska uznawana jest za jedną z najlepszych i najskuteczniejszych diet odchudzających, pozwalające na uzyskanie oczekiwanej figury oraz płaski brzuch. Stosując tę dietę, w ciągu dwóch tygodni można schudnąć nawet 14 kilogramów. Należy jednak ściśle przestrzegać wytycznych diety oraz czasu jej trwania, który nie powinien przekraczać dwóch tygodni, przede wszystkim ze względu na negatywne skutki w zakresie zdrowia. Inaczej rzecz ujmując, dieta norweska jest jak najbardziej pożądana i polecana, ale z koniecznością zachowania umiaru i zdrowego rozsądku. Kolejną edycję diety można powtórzyć nie wcześniej niż miesiąc od jej zakończenia. Pod żadnym pozorem nie należy przerywać diety norweskiej, a jeśli z jakichkolwiek przyczyn tak się zdarzy, należy ją rozpocząć od nowa. Żywienie w diecie norweskiej Dieta norweska w dużej mierze opiera się na jajkach oraz grejpfrutach. Produkty te należy spożywać codziennie przez okres dwóch tygodni. Chcąc uniknąć monotonii dietetycznej, do codziennego jadłospisu można wprowadzić surówki z selera, marchewki, pomidora czy ogórka konserwowego. Można także jeść chude mięso, najlepiej pierś kurczaka, wołowinę oraz ryby, jednakże warunkiem są potrawy gotowane. Wskazane jest spożywanie szpinaku na wodzie z łyżeczką jogurtu oraz pełnoziarnistego chleba. Nie wolno używać soli, nawet w niewielkich ilościach. Na płaszczyźnie napojów, najbardziej pożądanym rozwiązaniem jest niegazowana woda mineralna, której należy wypijać co najmniej dwa litry dziennie. Można także pozwolić sobie na owocowe bądź ziołowe herbatki lub słabą kawę. Wykluczyć należy także potrawy smażone oraz kolację. Jajka, stanowiące podstawę diety, należy spożywać w postaci gotowanej. Dieta norweska składa się ze śniadania, drugiego śniadania oraz obiadu. Przykładowy jadłospis śniadań stosowanych podczas diety norweskiej: Dieta norweska: śniadanie II śniadanie obiad Dzień 1. każdego dnia należy zjeść 1-2 gotowane jajka herbatę lub kawę. grejpfrut 3 jajka herbata lub kawa 3 jajka kromka chleba surówka warzywna – koniecznie bez sosów i oleju kawa lub herbata Dzień 2. 1-2 jajka grejpfrut kawa lub herbata wołowina seler naciowy pomidor ogórek i inne warzywa kawa lub herbata Dzień 3. 1-2 jajka gotowany szpinak z łyżką jogurtu 2 kotlety z piersi kurczaka lub jagnięciny warzywa (jak wyżej) kawa lub herbata Dzień 4. warzywna surówka grejpfrut kawa lub herbata 1-2 jajka gotowany szpinak biały ser kromka chleba Dzień 5. 1-2 jajka szpinak gotowany z łyżką jogurtu kawa lub herbata ryba kromka chleba surówka warzywna kawa lub herbata Dzień 6. sałatka owocowa kawa lub herbata wołowina pomidor ogórki kiszone seler naciowy kawa lub herbata Dzień 7. zimne mięso z kurczaka lub indyka grejpfrut pomidor kawa lub herbata zupa jarzynowa drobiowe mięso gotowana kapusta pomidor seler naciowy grejpfrut kawa lub herbata W drugim tygodniu jadłospis można powtórzyć.

Dieta cytrynowa Dieta cytrynowa w szczególny sposób przyczynia się do oczyszczania organizmu, powodując jednocześnie usuwanie nadmiaru tkanki tłuszczowej, czego efektem jest płaski brzuch. Twórcą tej diety jest Stanley Burroughs, dla którego priorytetem stało się usuwanie toksyn oraz powstałych w procesie trawienia „odpadów”, zanieczyszczających organizm. Dieta cytrynowa pozwala odzyskać siły witalne, energię, a docelowo zgubić zbędne kilogramy. Podstawą tej diety jest sok z cytryny, który należy pić regularnie przez 10 dni. Niestety, dieta ma kilka wad – przede wszystkim organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości składników odżywczych, czyli witamin, minerałów, białka, węglowodanów, błonnika i tłuszczy. Ponadto chudnięcie opiera się na utracie znacznej ilości wody z organizmu, dlatego też diety cytrynowej nie można stosować przez długi czas. Dieta ta w dużej mierze opiera się na głodówce, dlatego też ćwiczenia fizyczne, zwłaszcza forsujące, nie są wskazane podczas jej stosowania. Co jeść podczas diety cytrynowej ? Dieta ogranicza się głównie do spożywania soku cytrynowego, określanego często mianem lemoniady. Dziennie należy wypijać co najmniej sześć szklanek soku z cytryny, można również spożywać lekki roztwór soli (2 łyżeczki soli na pół szklanki wody) oraz pić herbatę ziołową na noc. Napój cytrynowy, stosowany podczas diety: 2 łyżeczki świeżo wyciśniętego soku z cytryny 2 łyżeczki syropu klonowego odrobina ostrego pieprzu szklanka wody niegazowanej Dietę należy stosować od czterech do czternastu dni i pod żadnym względem nie należy jej wydłużać. Głównym zadaniem diety cytrynowej jest usuwanie toksyn z organizmu, dlatego też możliwe są bóle lub zawroty głowy, a nawet biegunka. Po zakończeniu kuracji należy stopniowo powracać do tradycyjnego jadłospisu, zwracając uwagę na kaloryczność poszczególnych potraw oraz ich wartości odżywcze. Taką dietkę oczyszczającą znalazłem, nie testowałem więc nie mam własnych doświadczeń. Co o niej myślicie? :)

Jak OSIĄGNĄĆ wymarzoną sylwetkę i dodać sobie trochę zdrowia?! Trening to bodziec pobudzający nasz organizm do wzrostu. Mimo to dieta jest znacznie ważniejsza – mówi się, że odpowiedni jadłospis stanowi nawet 70-80% sukcesu. Jak zatem osiągnąć wymarzoną sylwetkę? a) określasz swój cel b) kwadrans poświęcasz cyferkom c) planujesz odżywianie i RESZTĘ ŻYCIA pielęgnujesz nawyki (: Ad a) Cel należy określić precyzyjnie – nie musi to być koniecznie SMART, jednak mózg nie pojmuje abstrakcyjnych pojęć i nie jest w stanie do nich dążyć. Ustalamy zatem cel – POZYTYWNY. Dużo przyjemniej patrzy się na napis „Chcę być szczupły” niż na „Nie chcę być otyły” – czyż nie tak? Najlepiej żeby sprecyzować cel: chcę ważyć X kg do wesela kuzynki, które odbędzie się n-tego IX. Gdy już znamy cel możemy do niego dążyć. Celem oczywiście nie musi być redukcja masy, bo przecież masę możemy zyskiwać i równie dobrze utrzymywać – starając się o rekompozycję ciała. Do osiągnięcia celu trzeba się zmotywować, dlatego warto sobie pomóc: czy np. redukcja masy rozwiąże jakiś mój problem? Jeżeli nie - nie będziesz walczył z nadwagą bo przecież to nie stanowi problemu. Może wraz ze zmianą sylwetki wzrośnie Twoja pewność siebie? jakie to będzie uczucie? Kim się staniesz - kimś wysportowanym, aktywnym, atrakcyjnym? Warto się postarać? Z czego zrezygnujesz, żeby to osiągnąć - może z obżarstwa/podjadania? Wraz z Twoim samopoczuciem i samooceną zmieni się Twoje podejście do bliskich - to pewne! Ad b) To równie krótki etap – trzeba policzyć ile nasz organizm potrzebuje kilokalorii przy naszym trybie życia i wyznaczyć odpowiednie wartości. Zdaje się być oczywiste, że jeżeli dostarczymy ciut więcej niż potrzebujemy – będziemy powoli zyskiwać masę; jeżeli ciut mniej – powoli ją tracić; jeżeli bilans będzie oscylował w okolicach zera – wskazówka również będzie wskazywała jeden punkt. Dla 21-letniej kobiety ważącej 55kg i mierzącej 165cm obliczenia wyglądają tak: BMR = 655 + (9,6 x kg) + (1,7 x cm) – (4,7 x lata) BMR = 655 + (9,6 x 55kg) + (1,7 x 165cm) – (4,7 x 21) = 1365 kcal (tyle kcal potrzebuje, żeby leżeć i pachnieć nie tracąc wagi) Trzeba uwzględnić jej aktywność (np. 3x trening siłowy, 2x pole dance, praca siedząca) => na tej podstawie przyjmuje współczynnik ~1.25 1.25 x 1365 = 1706kcal (mniej więcej tyle kcal jest jej potrzebne by utrzymać wagę) Dla mężczyzny wzór jest inny: 66 + (13,7 x waga w kg) + (5 x wzrost w cm) – (6,8 x wiek) 66 + (13,7 x 79kg) + (5x 175cm) – (6,8 x 23) = 1867 (tyle kcal jakby siedział i śmierdział) 1867 x 1.4 = 2614 kcal (x 1.4 – mniej więcej taki współczynnik przy pracy w trasie i 5 treningach) Obliczenia te pozwalają nam znaleźć punkt startowy. Wiemy ile potrzebujemy kcal i manipulując otrzymanymi wartościami wpływamy na masę ciała. Odpowiednio dodajemy/odejmujemy 300kcal i obserwujemy proces. Przyjmuje się, że utrata masy powinna odbywać się w tempie 1kg/tyg a jej przyrost 1kg/2tyg Ad c) Kilokalorie dostarczamy w postaci białek, tłuszczów i węglowodanów. Powszechnie przyjmuje się spożywanie ich w takich przedziałach masowych: Białko 1.5 – 1.8g/kg Tłuszcze 0.5 – 1.0g/kg Węglowodany – dochodzimy do zadanej wartości Warto wiedzieć, że istnieją takie diety jak np. 80-10-10 i ludzie stosujący je mają dobre wyniki sportowe i cieszą się zdrowiem. Ludzie wierzą w mit białka i chcą spożywać go jak najwięcej, a tymczasem dla osób ćwiczących wystarczy zaledwie 0.8 – 1.2g/kg (około 15% spożywanych kcal). Aminokwasy rozpadają się na mocznik i toksyny a duże spożycie białka zwierzęcego wpływa na zakwaszenie organizmu. Organizm by przywrócić pożądane pH wykorzystuje fosforan wapnia – w skrócie prowadzi to do osteoporozy. Podsumowując – ostrożnie z białkiem – nie wierzmy we wszystko, co reklamują. Załóżmy, że ćwiczący ważący 70kg ma spożyć 3000kcal. Dobiera wedle uznania wartości np. Białko 1.5 g/kg => 105g białka (mnożymy razy 4kcal) => 420kcal Tłuszcze 0.8g/kg => 56g tłuszczy (mnożymy razy 9kcal) => 504kcal 3000 – 390 – 468 = 2076kcal (tyle zostaje do zagospodarowania przez węglowodany) 2076/4 = 519g węglowodanów Znamy już zapotrzebowanie kaloryczne oraz wskazane spożycie białek, tłuszczy oraz węglowodanów – a nawet się nie spociliśmy. Czas poznać źródła tych makroskładników i dowiedzieć się trochę o nich samych. 1. Białka są niezbędnym do życia makroskładnikiem złożonym z aminokwasów. Odgrywają kluczową rolę w rozwoju i utrzymaniu masy mięśniowej oraz odpowiadają za procesy zamieszczone w tabeli. Białka roślinne nie zawierają kompletu aminokwasów (poza wyjątkami: ziarna amarantusa, komosa ryżowa, chlorella, spirulina) – ale dobra nowina dla osób przechodzących na dietę wegańską – NIE MA ŻADNEGO PROBLEMU żeby zafundować wszystkie niezbędne aminokwasy naszemu organizmowi. Aminokwas egzogenny Funkcje Źródło Fenyloalanina neurotransmitery {serotonina (sen, apetyt, metabolizm), melatonina (zegar wewnętrzny, antyoksydant)} Jaja, sery, zboża, warzywa, owoce Izoleucyna Struktura mięśniowa Kukurydza, mleko Leucyna Struktura mięśniowa Kukurydza, mleko Lizyna przyswajanie wapnia, formowanie kolagenu, należy być czujnym na jej poziom Soja, komosa ryżowa (zw: sery) Metionina (+ cysteina) Brak w organizmie metioniny i lizyny może powodować problemy z kośćmi, anemię, słaby przyrost masy mięśniowej, wypadanie i łamliwość włosów Orzechy brazylijskie, owsiane, brukselka, brokuły, szpinak, groch, fasola, soja (zw: jaja), komosa ryżowa, soczewica Treonina Pszenica, owies, orzechy, ziarna, strączki, ser, mleko, jaja Tryptofan neurotransmitery {serotonina (sen, apetyt, metabolizm), melatonina (zegar wewnętrzny, antyoksydant)} Sezam, czarny orzech, migdały, banany, nabiał Walina Struktura mięśniowa Ryż, orzeszki ziemne, sezam, migdały, siemię lniane 1.1 Źródłami białek w diecie powinny być: Mięsa chude: pierś z kurczaka, pierś z indyka, wołowina, cielęcina, tuńczyk, panga, dorsz, mintaj, pstrąg Mięsa tłuściejsze (rzadziej): makrela, udo z indyka, udo z kurczaka, wątróbka, pikling Jaja ewentualnie 1 raz na dobę twaróg, serek wiejski Źródła roślinne: owsiane, mleko sojowe, fasola, tofu, migdały, brokuły, soja, soczewica, szpinak, nerkowiec, kabaczki, orzech czarny, KOMOSA RYŻOWA, AMARANTUS, fasola półksiężycowata, ciecierzyca, SPIRULINA, CHLORELLA 2. Tłuszcze: Tłuszcze są niezbędne dla spójności komórkowej i odgrywają różne funkcje w odniesieniu do mechanizmów komórkowych. Dobre tłuszcze w diecie: masło orzechowe, orzechy włoskie (konwertują do Omega-3), orzechy brazylijskie (nie można za dużo, ale mają cynk i selen, podnoszą testosteron), Olej kokosowy ("kozak" do smażenia), Oliwa, awokado, łosoś, jaja Warto smażyć na oliwie z oliwek – ze względu na Omega 9 3. Węglowodany Węglowodany – są nam teoretycznie zbędne. Przy planowaniu jadłospisu warto wziąć pod uwagę koncepcję nie łączenia paliw. Węglowodany będą się spalać inaczej w obecności tłuszczów, a tłuszcze będą się spalać inaczej w obecności węglowodanów.. - nie można dopuścić do sytuacji, w której ilość energii czerpana z tłuszczów i węglowodanów będzie zbliżona. - Z reguły mówi się o proporcji W:T minimum 5:1 dla posiłków węglowodanowych oraz proporcji maximum 1:3 dla posiłków tłuszczowych. Źródła węglowodanów: Ryż brązowy, makaron (najlepiej razowy), kasze, płatki owsiane, ew. 1 raz pieczywo żytnie pełnoziarniste Wiemy już ile kcal mamy dostarczyć, ile spożyć białek, tłuszczów i węglowodanów. Mamy pogląd co zyskujemy razem z tymi makroskładnikami i w czym się znajdują. Nie pozostaje nic innego jak dobrać wartości posługując się np. http://www.tabele-kalorii.pl Tego za Was nie zrobię (: 4. Mikroelementy Makroskładniki to NIE wszystko!! 4% wagi naszego ciała to minerały, 50% tychże minerałów znajduje się w naszych kościach, zębach, paznokciach itd. Mamy w sobie względnie dużo sodu, potasu, magnezu i znacznie więcej wapnia i fosforu. 25 pierwiastków jest nam niezbędnych do utrzymania zdrowia – 18 koniecznych i 7 pożytecznych. W funkcjonowaniu naszego organizmu bardzo ważną rolę odgrywają antyoksydanty, błonnik – warto nabrać świadomości i zacząć lepiej się odżywiać. Chrom Za co odpowiada: pobudza metabolizm węglowodanów, przenikanie glukozy do wnętrza komórki Niedobór: podniesiony poziom cholesterolu i cukru we krwi, osadzanie substancji tłuszczowych w aorcie Występuje: Drożdże piwne, czarny pieprz, wątroba cielęca, kiełki pszenicy, świeże warzywa, chleb razowy Info dodatkowe: pył chromianowy powoduje raka płuc/oskrzeli, chrom działa synergicznie z witaminą B6 Cynk Za co odpowiada: Zmniejsza szkodliwe działanie alkoholu, przyspiesza gojenie oparzeń, rozwój fizyczny, psychiczny, umysłowy i płciowy, potrzebny w procesie formowania kości, jest podstawą uruchamiania witaminy A z wątroby, leczenie uporczywych trądzików, odzyskanie węchu/smaku, pomaga przy leczeniu anemii, reumatyzmu, artretyzmu, przerostu prostaty, wrzodów żołądka,leczy wykwity skórne i wypadanie włosów, leczenie niektórych postaci anemii, pomaga w leczeniu demencji starczej, leczenie po operacjach ginekologicznych Niedobór: może być epilepsja, u dzieci słaby apetyt i wzrost, lizanie przedmiotów, zmiany w odczuwaniu zapachów lub smaków (np. w okresie ciąży), Niedobory mogą być spowodowane: niedoczynnością tarczycy, chorobami wątroby, złym przyswajaniem, zbyt dużo fityn w żywności, zbyt dużo białka w żywności Występuje: Ostrygi, otręby pszenne, kiełki pszenicy, nasiona dyni/słonecznika, grzyby, wątroba wołowa, kakao, żółtka jaj, orzechy, groch, fasola, soczewica, brokuły Info dodatkowe: rośnie zapotrzebowanie gdy spożywamy dużo wapnia; jego poziom obniżają pigułki antykoncepcyjne, zbyt słone/słodkie długotrwałe odżywianie, kuracja kortyzonem, alkohol istnieje pewien typ schizofrenii przy niedoborze cynku, manganu i B6 jest konieczny do przemiany białkowej i węglowodanowej, przyswajania i metabolizmu żelaza, jest konieczny do zachodzenia w ciążę Fluor Za co odpowiada: wchodzi w skład układu kostnego Niedobór: próchnica Nadmiar: nadmiar powoduje cętkowane uzębienie, osteoskleroza, zmiany kierunku wzrostu i kształtu zębów, zgrubienia i zesztywnienia stawów, objawy jak przy astmie Występuje: herbata Jod Za co odpowiada: wole tarczycowe lub niedoczynność, rozwój psychiczny i fizyczny Niedobór: wole, dzieci z karłowatością, kretynizmem, opóźnionym rozwojem, zmiany chromosomalne, onkogeneza Występuje: Nori, wakame, morskie, glony, warzywa i owoce lądowe (gdy jod w glebie), czarna fasola, woda, wystarczy ½ łyżeczki dulse albo arme Info dodatkowe: nadmierne spożycie soi zwiększa dwukrotnie zapotrzebowanie Kobalt Za co odpowiada: siwienie (też mangan), poprawiają się włosy, pobudza procesy tworzenia się krwi, zwiększa syntezę kwasów nukleinowych, pomaga w regeneracji po chorobach, konieczny w metabolizmie aminokwasów, leczenie niedokrwistości Występuje: pszenica, gryka, kakao, herbata i kukurydza, wątroba, nerki Info dodatkowe: jest związany z witaminą B12 Krzem Za co odpowiada: wypadania włosów, kruchość paznokci, krwotoki, schorzenia skórne, odleżyny, grzybice, łupieże, trądzik różowaty, stany zapalne dziąseł, zmniejsza powstawanie sińców, wzrost, budowa kości – inicjuje procesy mineralizacji niezależnie od wit. D, dobry wpływ na serce, zęby, kości, włosy, paznokcie Występuje: skrzyp, poziewnik, rdest ptasi, perz, pokrzywa, podbiał Info dodatkowe: kwas krzemowy jest składnikiem tkanki łącznej (najwięcej w: młoda tkanka, naskórek) Lecytyna Za co odpowiada: Broni przed sklerozą, Reguluje poziom cholesterolu Występuje: Żółtka jaj, siemię lniane Info dodatkowe: Syntetyzowana gdy jest enzym z B6, a B6 działa w obecności magnezu Lit Za co odpowiada: Zmniejsza szkodliwe działanie alkoholu, leczenie depresji węglanem litu, leczenie narkomanów i alkoholików, ponuraków, skleroza, choroby serca, działa pobudzająco na czynny szpik kostny Występuje: źródła mineralne, sól kopalna, roślin różowate, goździkowate, jaskrowate Luteina Za co odpowiada: zaćma i niektóre typy raka, zmniejsza też ryzyko zwyrodnienia plamki żółtej Występuje: Awokado Magnez Za co odpowiada: Zmniejsza szkodliwe działanie alko, procesy ochronne, czynnik przeciwstresowy, przeciwtoksyczny, przeciwalergiczny, przeciwzapalny, chroni przed promieniowaniem jonizującym, reguluje ciepłotę, pobudza fagocytozę, pomaga tworzyć przeciwciała, relaksacja, znieczulenie, zapobiega tworzeniu się kamieni nerkowych, krzepnięcie krwi, powstawanie estrogenów, praca jelit, woreczka żółciowego, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego Niedobór: białaczka (zwierzęta doświadczalne), arytmia serca (zwierzęta doś.), stany niepokoju, zdenerwowania, lęku, bezsenność, zniecierpliwienie, bóle głowy, zmęczenie, drżenie mięśni, zaburzenia orientacji, halucynacje wzrokowe, depresje, drgania powiek, mgła, mrówki w nogach, wypadanie włosów, łamanie się paznokci, próchnica, szybkie męczenie, pocenie się w nocy, poranne zmęczenie, ataki rozpaczy, spazmofilia Występuje: Kakao, orzeszki bukowe, soja, mak, orzechy, zieleniny, twarda woda, melasa, pełne ziarna zbóż, fasola, groch, razowy chleb, płatki owsiane Info dodatkowe: REGULATOR rośnie zapotrzebowanie gdy spożywamy dużo wapnia, pierwiastek nr 1 jeśli chodzi o serce, wzrasta zapotrzebowania wraz z cholesterolem, utrudnione wchłanianie gdy dużo białka i/lub wapnia, koreluje z podwyższonym ciśnieniem tętniczym, wapń i magnez łączą się z albuminami białek, gdy białek w diecie jest za mało nie zwiążą nadmiaru Mg/Ca, jego wchłanianie utrudniają: wymioty, środki przeczyszczające, antykoncepcyjne, uspokajające krew wykrada go z kości gdy za mało dostarczamy Mangan Za co odpowiada: prawidłowy rozwój komórek, działanie tiaminy, proces wytwarzania krwi (obok żelaza i miedzi), łagodzi właściwości toksyczne wielu związków Niedobór: tiamina może być toksyczna Występuje: herbata, żurawiny, pieprz, marony, kakao, grochy, fasole, jarzyny Miedź Za co odpowiada: lepsze przyswajanie żelaza, działanie niektórych enzymów oksydoredukcyjnych, chroni przed wrzodami żołądka (nadużywanie aspiryny) Nadmiar: anemia, zaburzenia układu oddechowe, funkcji wątroby Występuje: orzechy, wątroba wołowa, grzyby, ostrygi, awokado Info dodatkowe: tworzy komplet z molibdenem + białko i siarka Selen Za co odpowiada: Zmniejsza szkodliwe działanie alkoholu, bez selenu nie ma zdrowia, przedłuża młodość, wraz z wit. E ratuje serce, chroni przed rakami, ochrania kwasy nukleinowe, wzmaga odporność, grzybobójca, nagłe zgony niemowlaków karmionych mlekiem krowim Nadmiar: łysienie, gubienie paznokci, wypadanie zębów, choroby dziąseł, skóry Występuje: Drożdże piwne, ziarno z pełnego przemiału, sól morska/kopalna, furtti di mare, jaja, otręby pszenne, kiełki pszenicy, pomidory, grzyby, czosnek, kukurydza Info dodatkowe: Antyoksydant 2g drożdży dziennie dla zdrowego człowieka Drożdże zalać wrzątkiem by zginęły jego wrogiem są słodkie ciasta, wypieki, słodzone produkty zbożowe, w obecności węglowodanów selen jest nieprzyswajalny Sód Niedobór: pragnienie, zmęczenie, kurcze mięśni palców i łydek, osłabienie, utrata apetytu, mdłości, wymioty Występuje: sól kłodawska, sól kopalna Info dodatkowe: Sól kłodawska 5-15g/D (Ma selen, magnez, potas) - sól tradycyjna: mało miażdżyc, białaczek, zaburzeń psychicznych - sól podnosi ciśnienie (ograniczyć gdy bezmocz/skąpmocz, otyłość) Wapń Za co odpowiada: Kości, zęby, krzepnięcie krwi, prawidłowa praca serca, Zmniejsza szkodliwe działanie alko, chroni przed zwapnieniem żył, mięśnie, obniża poziom cholesterolu, zabezpiecza przed skurczami mięśni, wzmaga krzepnięcie krwi Niedobór: zapalenie dziąseł , rozluźnianie zębów, odwapnienie kośćca i krzywicy u dzieci i niemowląt, osteomalacja (rozmiękczenia kości) i osteoporoza u dorosłych. Inne z objawy to: irytacja, wyczerpanie, kurcze nóg, bezsenność. Do wchłaniania wapnia potrzebna jest obecność witaminy D, natomiast zaburza je zbyt wysokie stężenie fosforu, obecność kwasu szczawiowego obecnego m.in. w kakao. Występuje: Orzechy, sezam, tofu, sojowe, szpinak, brokuły, pomidory, fasola, pomarańcze, jarmuż, kapusta, woda, sezam, mleko, sery, jaja Info dodatkowe: 1% const we krwi przyswajanie zależy od obecności wit. D pierwiastek nr 2 jeśli chodzi o serce unikać kwasu szczawiowego (szpinak, szczaw, rabarbar) gorzej przyswajany z roślin (błonnik, kwas szczawiowy, kwas fitynowy) Żelazo Za co odpowiada: Czerwone krwinki zawierające żelazo decydują przede wszystkim o oksydo-redukcyjnych mechanizmach, zachodzących w toku embrionalnego rozwoju mózgu Niedobór: stałe uczucie zmęczenia, blada cera, bóle głowy, łatwość popadania w irytację, krótki i szybki oddech, zaparcia, wzdęcia, mdłości, nudności, zmiany troficzne skóry, łysienie, łamliwe paznokcie, zajady, anemia (z krwawieniami wewnętrznymi) Występuje: melasa, drożdże piwne, wątroba cielęca, sok ze śliwek, suszone morele, orzechy, nasiona dyni/słonecznika, rodzynki, chleb razowy, pokrzywa, ozór, wątroba, fasola, groch, kiełki pszenicy, owsiane, soczewica, tofu, ciemnozielone warzywa, soja, pomidory, komosa ryżowa Info dodatkowe: przyspieszenie (witamina C 200-500mg) przyswajamy około 10% porcji natka, koperek, sok pomarańczowy (boostery) białko ułatwia przyswajanie i użytkowanie Witaminy: Witamina A (retinol, akseroftol) Za co odpowiada: Skóra, błony śluzowe, wzrok, starzenie, odporność, antyrakowa, gruczoły płciowe, sprawność grasicy (razem z magnezem), wpływa na obniżenie poziomu cholesterolu we krwi Niedobór: kłopoty z menstruacją, u mężczyzn kłopoty z płodnością, kurza ślepota, gęsia skórka, światłowstręt, pieczenie pod powiekami, u dzieci: zahamowanie wzrostu i rozwoju Nadmiar: toksyczny, pękanie i krwawienie warg, odstawanie naskórka, swędzenie skóry, suchość włosów, nadpobudliwość, obrzmienia w okolicy kości długich Występuje: Żółte/pomarańczowe owoce i warzywa, ciemnozielone liście – powstaje z karotenu, MARCHEW, wątroby, pestki dyni i słonecznika, brokuły, morele, żółtka jaj, wątroby ryb morskich Info dodatkowe: więcej dla palaczy Ulega niszczeniu w świetle Roślinna działa 2-3 razy słabiej od odmiany zwierzęcej B1 tiamina 0.5mg/1000kcal Za co odpowiada: nerwowość, fabrykuje optymistów, dobre samopoczucie, usuwa zmęczenie i irytację, poprawia apetyt i trawienie, pomaga spalać cukry Niedobór: krótka pamięć, bezsenność, brak inicjatywy, słaba koncentracja, zmiany w ciśneniu krwi i pulsu, skrajny powoduje beri-beri Występuje: drożdże piwne, kiełki pszenicy, wątroba, ziarna zbóż, słonecznik, sezam, owsiane, siemię lniane, świeże warzywa, ciemne pieczywo, orzechy laskowe Info dodatkowe: nie potrafimy jej magazynować, ulega rozkładowi w wysokiej temperaturze, a także w obecności zasad, prawdziwa kawa też ją rozkłada (bo jest więcej kwasu solnego) Potrzeba jej dużo w okresie wzrostu dzieci, kobietom po 50 Węglowodany podnoszą zapotrzebowanie na ten składnik Alkohol utrudnia przyswajanie tiaminy Dializa niszczy tiaminę U kobiet wzrasta zapotrzebowanie w ciągu dwóch ostatnich miesięcy ciąży i podczas karmienia B2 ryboflawina 0.7mg/1000kcal Za co odpowiada: uroda, pomaga spalać cukry, usprawnia mechanizmy energetyczne, przedłuża życie krwinek, odgrywa rolę w produkcji nowych czerwonych ciałek krwi w szpiku kostnym, pomaga utrzymać poziom żelaza Niedobór: zmarszczki nad górną wargą, zajady, suchość oczu, łuszczenie kącików nozdrzy, uszu, czoła; purpurowy język, tłuste włosy, zaczerwienione powieki, katarakta Występuje: drożdże, wątroba, ziarna zbóż, mleko, sery, warzywa liściaste zielone, razowy chleb, wątroby, nerki, migdały Info dodatkowe: podobne objawy jak przy niedoborze żelaza Aplikować ciężarnym kobietom Wzmożone zapotrzebowanie przy problemach z tarczycą Więcej mięsa => więcej B2 B3 PP/niacyna Za co odpowiada: mózg, działanie antypelagryczne, pomaga w usuwaniu złogów cholesterolu, usuwa metabolity łagodząc dolegliwości artretyczne Niedobór: zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, nudności, wymioty, bóle brzucha, zaparcia, biegunki, nieraz niedokwaśność soku żołądkowego Zaczerwienienia, obrzmienia i odstawanie naskórka na twarzy, szyi i wewnętrznych częściach ud Samopoczucie depresyjne, zmęczenie, bóle głowy, bezsenność, utrata pamięci, razi silne światło i muzyka, melancholia, halucynacje, podniecenie, drżenie rąk Pelagrze towarzyszy niedobór innych witamin z grupy B, a także C,A „wapń dla kości jest jak B3 dla mózgu” Występuje: drożdże, wątroba, ziarna zbóż, tuńczyk, indyk, słonecznik, orzeszki ziemne, sucha fasola i groch Info dodatkowe: może być syntezowana przez drobnoustroje z tryptofanu, alkohol i słodycze zwiększają 2-3 krotnie zapotrzebowanie Suplementacja niacyny => uczucie spalenia na słońcu i obniżenie poziomu tłuszczów we krwi, lepiej więc niacynamid B6 pirydoksyna Za co odpowiada: sprawy kobiece, przemiana materii, metabolizm tryptofanu, pomaga leczyć trądzik i łojotok, odgrywa rolę w metabolizmie tłuszczów i białek, pomaga w chorobach związanych z trzustką Niedobór: piekielny ból w tylnej części łydki (lub niedobór E lub magnezu), lekkie drżenie w rękach, trzepotanie powiek + słaby sen, zapominanie Występuje: drożdże, wątroba, kiełki pszenicy, otręby, ziarna zbóż, melasa, ziemniaki, banany, sucha fasola, orzechy włoskie i laskowe, słonecznik Info dodatkowe: Zwiększone dawki dla: kobiet zażywających estrogen (np. doustna antykoncepcja), kobiety w ciąży, kobiety podczas ostatnich dwóch tygodni miesiączki, wszyscy, którzy zawierają leki ze steroidami, czasem osoby, które nie mogą schudnąć Bez B6 transaminaza się blokuje, a bez niej powstają szczawiany => piasek i kamienie nerkowe B12 (kobalamina, cyjanokobalamina) Za co odpowiada: Czerwone ciałka krwi, przemiana W,T,B, wzmacnia system nerwowy Niedobór: Niedobór B12 prowadzi do anemii (w przypadku braku witaminy B12 i kwasu foliowego powoduje anemię złośliwą), wywołuje zaburzenia wszystkich funkcji organizmu, może spowodować paraliż. Zmęczenie, osłabienie, pieczenie języka, kłopoty żołądkowe, utrudnienia w chodzeniu Może prowadzić do niedoboru B1 Występuje: wątroba, produkty zwierzęce, suplement, mleko sojowe Info dodatkowe: bardzo łatwo ulega ona niszczeniu w wysokiej temperaturze, pod wpływem światła i w czasie przetwarzania żywności. Niszczą ją środki antykoncepcyjne i wiele leków Pozostałe: H1 – biotyna, cholina, inozytol, PABA – kwas paraaminobenzoesowy, kwas pantotenowy, kwas foliowy Witamina C (kwas askorbinowy) Za co odpowiada: pomaga w formowaniu tkanki łącznej, witalizuje organizm, wzmacnia układ immunologiczny, broni organizm przed zakażeniami bakteryjnymi i wirusowymi, antyzawałowa i antynowotworow, blokuje nitrozoaminy, ratuje przed kadmem, chroni przed smogiem, normalizuje metabolizm cholesterolu, pomaga przechodzeniu żelaza z jelit do krwi Witamina C + P, leczenie: erytrodermia, choroba Addisona, schorzenia bakteryjne skóry, uszkodzenia porentgenowskie, skazy krwotoczne Niedobór: żylaki na spodzie języka, grupki cętek/łusek na ramionach, krwawienie z dziąseł podczas mycia zębów, zmarszczki, pochyłe plecy, kwiaty starości (ciemne plamki), łatwość powstawania krwotoków Występuje: owoce róż, owoce, warzywa, cytrusy, czarna porzeczka, kapusta, pomidory, papryka, natka pietruszki, truskawki, Info dodatkowe: silny antyoksydant związków azotowych Więcej witaminy dla palaczy, alkoholików i pijących, cukrzyków, nadużywających aspiryny, zjadaczy wędlin i kiełbas, zamieszkałych przy szosach, zażywających doustnie antykoncepcję Stres i silne emocje POŻERAJĄ witaminę C Lepsze przyswajanie dzięki witaminie P (znajduje się w albedo (cytryn) i w kaszy gryczanej (rutyna)) Gdy na starość hormony gruczołów płciowych słabną, gruczoły te odbierają witaminę C z całego organizmu Zdolność regeneracji kolagenu zależy od przyswajalności witaminy C Nie potrafimy jej magazynować Witamina D Kalcyferol Za co odpowiada: reguluje gospodarkę wapniowo-fosforową i węglowodanową w ustroju, należy do grupy steroli. Konieczna do prawidłowej funkcji przytarczyc, wpływa na równowagę kwasowo-zasadową w organizmie. chroni przed stwardnieniem rozsianym Niedobór: Niedobór może powodować krzywicę lub porowatość kości, bóle w kościach (od stycznia) Występuje: ergosterol pod wpływem słońca zamienia się w witaminę D, wątroba dorsza/halibuta, żółtka jaj, tran z wątróbek Info dodatkowe: 1000 mcg dwa razy w tygodniu w formie suplementu Kalcyferol magazynowany jest w wątrobie, stąd możliwy jej nadmiar, choć mało prawdopodobny, gdy witamina powstaje w sposób naturalny Kalcyferol jest także obecny w niektórych produktach roślinnych w postaci prowitamin, które przekształcają się we właściwą witaminę pod wpływem słońca Więcej dla mieszkańców zadymionych miast Witamina E Za co odpowiada: blokuje nitrozoaminy, pomaga powstawać nowej tkance po oparzeniach/zranieniach, pomaga oczom, płucom, mięśniom, krwi, dodaje żywotności, witalności, leczy serce, chroni erytrocyty przed działaniem światła i utlenianiem, leczy chromanie przestankowe, niweluje nocne skurcze łydek, łagodzi bóle newralgiczne, łagodzi dolegliwości związane z menopauzą, leczy niektóre grzybice stóp Występuje: wszystkie liściaste warzywa (świeże), liście pokrzywy, nieoczyszczone ziarno zbóż, kiełki pszenicy, otręby Info dodatkowe: jest niszczona przez nieorganiczne żelazo, oleje roślinne zwiększają zapotrzebowanie na tokoferol; być ostrożnym przy chorobie reumatycznej i opornym nadciśnieniu 30min-1h przed posiłkiem (nie na czczo, nie razem z żelazem czy lekami na tarczycę) Źle wpływa na nią dopływ światła i tlenu Synergia z selenem Witamina K (K1 i K2) Za co odpowiada: niweluje działanie kumaryny, przeciwkrwotoczna, normalna krzepliwość krwi, prawidłowy „ruch” wapnia – nie osadzanie się w żyłach (blaszka miażdżycowa) Występuje: K2 – we wszystkim co zielone, wątroba, orzechy włoskie, kapusta, pomidory Kwas foliowy (rozpuszczalna w wodzie witamina B), zwany witaminą M Za co odpowiada: wspomaga rozwój komórek i tkanek, jakość krwi b. ważny w czasie ciąży i okresu niemowlęcego, niezbędny do metabolizmu homocysteiny, czynności krwiotwórcze szpiku Niedobór: Niedobór kwasu foliowego dotyczy zazwyczaj kobiet ciężarnych i stosujących doustne środki antykoncepcyjne. Zbyt mała ilość kwasu foliowego prowadzi do anemii wielokomórkowej, powodując wyczerpanie i depresję. Może również powodować rozszczepienie kręgosłupa u płodu, jak również zmęczenie, bezsenność, depresję i nerwowość Łatwość zapominania, osłabienie, bladość Występuje: Brukselki, brokuły, sałaty – najlepiej surowe liście, natka pietruszki, kapustne, grochy, fasole, soczewica, soja, pomarańcze, wątroba Info dodatkowe: więcej dla pijących i alkoholików, zażywających pigułki antykoncepcyjne, zażywający pigułki antybakteryjne oraz moczopędne 5. Przeciwutleniacze (nie przechowywać na słońcu) - należy spożywać ich więcej podczas ciąży, - antyrakowe - redukują negatywny wpływ wolnych rodników - przeciwdziałają powstawaniu wolnych rodników Źródła: Glony Spirulina i Chlorella – super foods Chlorella – wszystkie aminokwasy, prowitamina A, żelazo, cynk, kobalt, B12 Spirulina – wszystkie aminokwasy, beta karoten, kwas GLA, Witamina C, Karoteny, Omega 3 prowitamina A i E Hesperydyna + diosmina – są w cytrusach Taniny jagody Acai W zaplanowaniu diety uwzględniającej odpowiednie spożycie minerałów pomoże nam https://cronometer.com/# Wybrane źródła: Aleksandrowicz Julian, Gumowska Irena, Kuchnia i medycyna, WATRA, 1986 (Badania trwają i trwają, a źródło jest leciwe – ale pewne rzeczy się nie zmieniają !) Źródła internetowe: https://www.youtube.com/user/NutritionFactsOrg https://www.youtube.com/channel/UCnAX2kPJ32Kyvr-BfTnDjkQ i dziesiątki innych Doświadczenie: - 6 lat doświadczenia w tworzeniu jadłospisów